Woensdag 1 augustus
Blijf op de hoogte en volg Dorien
01 Augustus 2012 | Kenia, Nyeri
Woensdag 1 augustus
De tijd gaat zo snel hier en ik maak zoveel mee, het is ongelofelijk bijzonder om hier te zijn, het heeft me nu al verandert. Ik voel me erg thuis hier in het Upendo Centre, Het Mzungu (blanke) zijn went nog niet. Overal waar ik kom wordt je aangekeken! Je wordt hier vooral als rijke blanke gezien!
Afgelopen vrijdag zijn we terug gekomen van safari, omdat ik nog niet helemaal mijn blog had kunnen bijhouden heb ik deze aan het begin van deze week nog toegevoegd, maar dat hebben jullie al kunnen lezen.
Ik zie dat ik nog niet heb verteld dat ik van het sponsorgeld een tafel voor in de nieuwe kleuterschool heb betaald. De nieuwe kleuterschool valt onder Upendo en een van de huismoeders, Pauline, geeft daar les. De vorige eigenaar van de kleuterschool redde het financieel niet meer. Er is dus een klaslokaal (ja de kleuters krijgen hier echt les, en al best moeilijk vindt ik!) maar er waren nog geen tafels en stoelen. Het heeft even geduurd maar de plaatselijke timmerman heeft dus een mega order binnengesleept! Inmiddels is een deel van de meubels klaar en morgen kunnen we misschien foto’s maken van alle meubels, foto volgt nog!
De safari was geweldig! Echt een aanrader, de rit ernaartoe was best heftig en heeeel hobbelig, we hebben er 8 uur (!) over gedaan om in de Masai Mara te komen. Dit was altijd een grote droom om de dieren waar ik zo van houd, in het wild te zien. En dat heb ik geweten ook, wat een geweldige ervaring! Behalve de neushoorn heb ik alles gezien, goede reden om nog eens zo’n safari te doen. Stanley onze gids was super, hij liet ons de beste foto’s maken(heel dicht met zijn busje naar de dieren toe rijden en een beetje van het pad af) en vertelde ons alles over de dieren en de wildlife. We sliepen in geweldige canvas safari tenten met douche en toilet, Flamingo Camp heette het. De eerste nacht heb ik slecht geslapen, ik was een beetje bang voor de wilde dieren die ’s nachts langs kunnen komen! De omgeklapte bomen net buiten het kamp waren het bewijs van nachtelijk bezoek van olifanten. Ook hyena’s kunnen langs komen, of andere wilde dieren. Maar de tweede nacht was ik zo moe dat mijn angst al snel verdween.
Afgelopen zaterdag werden we uitgenodigd door de vrouw van Jackson om te komen eten, Lien en Charlotte vertrokken zondag dus dit was een laatste maaltijd, aardappels met kool, heel lekker. ’s Avonds zijn we op stap geweest met een aantal vrijwilligers, Lien, Charlotte, Arnor, Charlotte, Tessa, Daan, huismoeders Pauline en Rebecca, Zack, Jackson en ik. Wat hebben we gelachen zeg, want de mzungus trekken veel bekijks en veel aandacht! Eerst een lokale bar en toen naar een hotel met grote dansgelegenheid, de White Rhino. Hier is het standaard schudden met die billen! Echt een heel gezellige avond gehad en dat was een leuke afsluiting van het verblijf van Lien en Charlotte!
Zaterdag middag hebben we geknutseld met de kinderen, dat was erg leuk. Je merkt dat ze erg graag creatief bezig zijn en erg gretig zijn wat betreft de materialen gebruiken. Ze genoten er erg van en een aantal kunstwerken moest boven het bed worden gehangen. Ik heb ook al wat talent gezien!
Een aantal vrijwilligers hebben goaltjes laten maken (bij de plaatselijke lasser, deze had ook weer een leuke order!) voor op het grasveldje bij het kleuterschooltje. Deze waren al snel klaar en zijn zaterdag al in de grond vastgezet met behulp van wat locals. Zondag hebben we teams gemaakt en zijn we met de oudste kinderen gaan voetballen, dit vonden ze geweldig!
Later die middag hebben we afscheid genomen van Lien en Charlotte en dat is best een hele ceremonie, elk kind zegt iets tegen de vertrekkende vrijwilliger en ook de huismoeders, Baboe en Susu zeggen iets. Het is erg emotioneel, de kinderen willen niet dat je weggaat en vooral de oudere kinderen zijn dan ontroostbaar. Ik heb de oudste meiden een beetje opgevangen in hun kamer en we hebben samen even wat traantjes weggepinkt. Deze kinderen hebben niemand, wij zijn degene die hun wat extra aandacht en liefde geven en dat wij dan weer weggaan is voor hen heel moeilijk. Ze hebben het hier in Upendo goed maar de warmte en liefde van je ouders is nooit te vervangen en de trauma’s die veel kinderen hebben zijn niet ongedaan te maken. Het is voor mij onvoorstelbaar om zoiets mee te maken, zonder ouders en familie op te groeien, dit raakt me heel erg en ik heb het er deze dag emotioneel ook erg moeilijk mee. Daarnaast hebben de kinderen elkaar, en dat is heel fijn, en een paar weken per jaar de vrijwilligers. Dus het voelt heel goed hier te zijn.
Vrijdag gaan 4 andere vrijwilligers weg en ben ik voorlopig de enige vrijwilliger! Tot snel! XXX Dorien
De tijd gaat zo snel hier en ik maak zoveel mee, het is ongelofelijk bijzonder om hier te zijn, het heeft me nu al verandert. Ik voel me erg thuis hier in het Upendo Centre, Het Mzungu (blanke) zijn went nog niet. Overal waar ik kom wordt je aangekeken! Je wordt hier vooral als rijke blanke gezien!
Afgelopen vrijdag zijn we terug gekomen van safari, omdat ik nog niet helemaal mijn blog had kunnen bijhouden heb ik deze aan het begin van deze week nog toegevoegd, maar dat hebben jullie al kunnen lezen.
Ik zie dat ik nog niet heb verteld dat ik van het sponsorgeld een tafel voor in de nieuwe kleuterschool heb betaald. De nieuwe kleuterschool valt onder Upendo en een van de huismoeders, Pauline, geeft daar les. De vorige eigenaar van de kleuterschool redde het financieel niet meer. Er is dus een klaslokaal (ja de kleuters krijgen hier echt les, en al best moeilijk vindt ik!) maar er waren nog geen tafels en stoelen. Het heeft even geduurd maar de plaatselijke timmerman heeft dus een mega order binnengesleept! Inmiddels is een deel van de meubels klaar en morgen kunnen we misschien foto’s maken van alle meubels, foto volgt nog!
De safari was geweldig! Echt een aanrader, de rit ernaartoe was best heftig en heeeel hobbelig, we hebben er 8 uur (!) over gedaan om in de Masai Mara te komen. Dit was altijd een grote droom om de dieren waar ik zo van houd, in het wild te zien. En dat heb ik geweten ook, wat een geweldige ervaring! Behalve de neushoorn heb ik alles gezien, goede reden om nog eens zo’n safari te doen. Stanley onze gids was super, hij liet ons de beste foto’s maken(heel dicht met zijn busje naar de dieren toe rijden en een beetje van het pad af) en vertelde ons alles over de dieren en de wildlife. We sliepen in geweldige canvas safari tenten met douche en toilet, Flamingo Camp heette het. De eerste nacht heb ik slecht geslapen, ik was een beetje bang voor de wilde dieren die ’s nachts langs kunnen komen! De omgeklapte bomen net buiten het kamp waren het bewijs van nachtelijk bezoek van olifanten. Ook hyena’s kunnen langs komen, of andere wilde dieren. Maar de tweede nacht was ik zo moe dat mijn angst al snel verdween.
Afgelopen zaterdag werden we uitgenodigd door de vrouw van Jackson om te komen eten, Lien en Charlotte vertrokken zondag dus dit was een laatste maaltijd, aardappels met kool, heel lekker. ’s Avonds zijn we op stap geweest met een aantal vrijwilligers, Lien, Charlotte, Arnor, Charlotte, Tessa, Daan, huismoeders Pauline en Rebecca, Zack, Jackson en ik. Wat hebben we gelachen zeg, want de mzungus trekken veel bekijks en veel aandacht! Eerst een lokale bar en toen naar een hotel met grote dansgelegenheid, de White Rhino. Hier is het standaard schudden met die billen! Echt een heel gezellige avond gehad en dat was een leuke afsluiting van het verblijf van Lien en Charlotte!
Zaterdag middag hebben we geknutseld met de kinderen, dat was erg leuk. Je merkt dat ze erg graag creatief bezig zijn en erg gretig zijn wat betreft de materialen gebruiken. Ze genoten er erg van en een aantal kunstwerken moest boven het bed worden gehangen. Ik heb ook al wat talent gezien!
Een aantal vrijwilligers hebben goaltjes laten maken (bij de plaatselijke lasser, deze had ook weer een leuke order!) voor op het grasveldje bij het kleuterschooltje. Deze waren al snel klaar en zijn zaterdag al in de grond vastgezet met behulp van wat locals. Zondag hebben we teams gemaakt en zijn we met de oudste kinderen gaan voetballen, dit vonden ze geweldig!
Later die middag hebben we afscheid genomen van Lien en Charlotte en dat is best een hele ceremonie, elk kind zegt iets tegen de vertrekkende vrijwilliger en ook de huismoeders, Baboe en Susu zeggen iets. Het is erg emotioneel, de kinderen willen niet dat je weggaat en vooral de oudere kinderen zijn dan ontroostbaar. Ik heb de oudste meiden een beetje opgevangen in hun kamer en we hebben samen even wat traantjes weggepinkt. Deze kinderen hebben niemand, wij zijn degene die hun wat extra aandacht en liefde geven en dat wij dan weer weggaan is voor hen heel moeilijk. Ze hebben het hier in Upendo goed maar de warmte en liefde van je ouders is nooit te vervangen en de trauma’s die veel kinderen hebben zijn niet ongedaan te maken. Het is voor mij onvoorstelbaar om zoiets mee te maken, zonder ouders en familie op te groeien, dit raakt me heel erg en ik heb het er deze dag emotioneel ook erg moeilijk mee. Daarnaast hebben de kinderen elkaar, en dat is heel fijn, en een paar weken per jaar de vrijwilligers. Dus het voelt heel goed hier te zijn.
Vrijdag gaan 4 andere vrijwilligers weg en ben ik voorlopig de enige vrijwilliger! Tot snel! XXX Dorien
-
01 Augustus 2012 - 22:52
Baukje:
Hey Dorien, Hoe lang blijft Wies nog en veel plezier, ook straks als je alleen bent.
GENIETEN!!!!!!!!!! De tijd gaat heel snel.En we missen je XXX Bauk -
02 Augustus 2012 - 07:34
Ada:
Fijn dat je op deze manier zoveel voor die kinderen kan betekenen! Ik kan me voorstellen dat zoiets je emotioneel aangrijpt... Sterkte en natuurlijk ook veel plezier! -
02 Augustus 2012 - 08:12
Es:
Beleven, emotie, happy en verdriet, alles komt voorbij. Zooo gaaf dat je dit doet! Belevenis voor het leven! Voor jouw leven hoe jij bent en hoe je in het leven staat. Succes, sterkte en geniet!
Liefs Es -
03 Augustus 2012 - 00:11
Marjan De Man:
Heey Dorien, Wat goed om dit te lezen en dat je dit allemaal doet! De kinderen daar zullen je echt dankbaar zijn, goed hoor!! Heel veel succes en plezier nog! Leuk om je verhalen te lezen. Geniet ervan en veel succes en plezier nog:) Liefs, Marjan -
03 Augustus 2012 - 11:55
Liane:
Ha Dorien. Het blijft interessant om je verhalen te lezen. Zo recht uit het hart en zo vol van alle belevenissen. En blijf er vooral ook foto's bij zetten. Geniet! Lieve groetjes, Liane -
06 Augustus 2012 - 09:45
Wilma De Haan:
Hoi Dorien
Wat heb jij al veel gezien en meegemaakt. Geweldig wat je ook allemaal al gedaan hebt met het geld.
Ik heb met veel bewondering, verbijstering en plezier je verslagen gelezen.
Succes nog met je resterende tijd en we spreken elkaar wel weer als je terug bent.
Groetjes Wilma -
08 Augustus 2012 - 16:27
Chris:
Hoi Do,
Mooie en bijzondere verhalen,
Wij herkennen er heel veel van! Nu net terug van vakantie dus net pas alles gelezen.
Geniet ervan!
Chris en Roos -
20 Mei 2013 - 17:58
Lien:
Beste,
Ik lees dat je zo'n goeie gids had bij de safari. Hebben jullie dit op voorhand gereserveerd bij een reisbureau? Wij gaan in juli naar Kenia en hebben nog geen safari gepland, dus tips zijn welkom ;)
Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
